کد مطلب:1497 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:1996

گنجینه کتابخانه » احکام و فقه

ترجمه اذان و اقامه

1/928- اللّه اكبر یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است كه وصف شود.



اشـهد ان لا اله الا اللّه یعنی شهادت می دهم كه خدایی سزاوار پرستش نیست جز خدایی كه یكتا و بی همتا است .



اشهد ان محمدا رسول اللّه یعنی شهادت میدهم كه حضرت محمد بن عبد اللّه صلی اللّه علیه وآله پیغمبر و فرستاده خداست .



اشـهـد ان عـلـیـا امیر المؤمنین ولی اللّه یعنی شهادت می دهم كه حضرت علی علیه الصلاة و السلام امیر مومنان و ولی خدا بر همه خلق است .



حی علی الصلاة یعنی بشتاب برای نماز.



حی علی الفلاح یعنی بشتاب برای رستگاری .



حی علی خیر العمل یعنی بشتاب برای بهترین كارها كه نماز است .



قد قامت الصلاة یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.



لا اله الا اللّه یعنی خدایی كه سزاوار پرستش نیست مگر خدایی كه یكتا و بی همتا است .



929- بـین جمله های اذان و اقامه باید خیلی فاصله نشود و اگر بین آنها بیشتر از معمول فاصله بیندازد , باید دوباره آن را از سر بگیرد.



930- اگر در اذان و اقامه صدا در گلو بیندازد , چنانچه غنا شود , یعنی به طور آواز خوانی كه در مجلس لهو و بازیگری معمول است اذان و اقامه را بگوید , حرام است , و اگر غنا نشود مكروه می باشد.



931- در هـمـه مـواردی كـه نمازگزار دو نماز را پشت سر هم می خواند , اگر برای نماز اول اذان گفته بـاشد , اذان برای نماز بعدی ساقط است , خواه جمع میان دو نماز بهتر نباشد یا آنكه بهتر باشد , مثل جمع بـین نماز ظهر و عصر در روز عرفه كه روز نهم ماه ذیحجه است , و جمع بین نماز مغرب و عشا عید قربان برای كسی كه در مشعرالحرام باشد , و ساقط شدن اذان در این موارد مشروط به آن است كه هیچ فاصله ای میان دو نماز نباشد یا فاصله بسیار كم باشد ولی فاصله شدن نافله و تعقیب ضرر ندارد و احتیاط واجب آن اسـت كـه در این موارد اذان را به قصد مشروعیت نیاورد , بلكه مناسب نیست آوردن اذان در دو مورد آخر هر چند بدون قصد مشروعیت باشد.



932- اگر برای نماز جماعتی اذان و اقامه گفته باشند , كسی كه با آن جماعت نماز می خواند , نباید برای نماز خود اذان و اقامه بگوید.



933- اگـر بـرای خـواندن نماز به مسجد رود و ببیند جماعت تمام شده تا وقتی كه صفها بهم نخورده و جمعیت متفرق نشده , می تواند برای نماز خود اذان و اقامه نگوید یعنی گفتن آن دو مستحب مؤكد نیست , بـلـكه اگر می خواهد اذان بگوید بهتر آن است كه آن را بسیار آهسته بگوید , و اگر بخواهد نماز جماعت دیگری اقامه كند نباید اذان و اقامه بگوید.



934- در جـایـی كـه نـمـاز جماعت عده ای تازه تمام شده و صفها بهم نخورده است , اگر انسان بخواهد فـرادی یا با جماعت دیگری كه بر پا می شود نماز بخواند , با شش شرط اذان و اقامه از او ساقط می شود اول آنكه نماز جماعت در مسجد باشد و اگر در مسجد نباشد , ساقط شدن اذان و اقامه معلوم نیست .



دوم آنكه برای آن نماز , اذان و اقامه گفته باشند.



سوم آنكه نماز جماعت باطل نباشد.



چـهـارم آنكه نماز او و نماز جماعت در یك جا باشد , پس اگر نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند , مستحب است اذان و اقامه بگوید.



پنجم آنكه نماز جماعت ادا باشد ولی شرط نیست كه نماز خود او هم ادا باشد.



شـشم آنكه وقت نماز او و نماز جماعت مشترك باشد , مثلا هر دو نماز ظهر یا هر دو نماز عصر بخوانند , یا نـمـازی كه به جماعت خوانده می شود نماز ظهر باشد و او نماز عصر بخواند , یا او نماز ظهر بخواند و نماز جـمـاعـت نـمـاز عصر باشد , و اما اگر نماز جماعت عصر باشد , در آخر وقت او بخواهد نماز مغرب ادایی بخواند اذان و اقامه ساقط نمی شوند.



935- اگـر در شـرط سـوم از شرطهایی كه در مساله پیش گفته شد شك كند , یعنی شك كند كه نماز جماعت صحیح بوده یا نه , اذان و اقامه از او ساقط است .



ولی اگر در یكی از پنج شرط دیگر شك كند بهتر است به رجاء مطلوبیت اذان و اقامه بگوید.



936- كـسـی كـه اذان دیـگـری را كه برای اعلام یا برای نماز جماعت می گوید بشنود مستحب است هر قسمتی را كه می شنود آهسته بگوید.



937- كسی كه اذان و اقامه دیگری را شنیده باشد , چه با او گفته باشد یا نه , در صورتی كه بین آن اذان و اقامه و نمازی كه می خواهد بخواند زیاد فاصله نشده باشد , می تواند برای نماز خود اذان و اقامه نگوید.



938- اگـر مـرد اذان زن را با قصد لذت بشنود , اذان او ساقط نمی شود , بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد , ساقط شدن اذان اشكال دارد.



939- اذان و اقـامـه نماز جماعت را باید مرد بگوید , ولی در نماز جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگوید كافی است .



940- اقامه باید بعد از اذان گفته شود و نیز در اقامه معتبر است كه در حال ایستادن و طهارت از حدث با وضو یا غسل یا تیمم باشد.



941- اگـر كـلـمـات اذان و اقـامه را بدون ترتیب بگوید , مثلا حی علی الفلاح را پیش از حی علی الصلاة بگوید , باید از جایی كه ترتیب بهم خورده دوباره بگوید.



942- بـایـد بین اذان و اقامه فاصله ندهد , و اگر بین آنها به قدری فاصله دهد كه اذانی را كه گفته اذان این اقامه حساب نشود , مستحب است دوباره اذان را بگوید.



و نیز اگر بین اذان و اقامه و نماز به قدری فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود , مستحب است دوباره برای آن نماز اذان و اقامه بگوید.



943- اذان و اقـامه باید به عربی صحیح گفته شود , پس اگر به عربی غلط بگوید یا به جای حرفی حرف دیگر بگوید , یا مثلا ترجمه آن را به فارسی بگوید صحیح نیست .



944- اذان و اقـامـه بـاید بعد از داخل وقت نماز گفته شود و اگر عمدا یا از روی فراموشی پیش از وقت بگوید باطل است مگر در صورتی كه وقت در میان نماز داخل شود , حكم به صحت آن نماز می شود كه در مساله ( 752 ) بیان آن گذشت .



945- اگـر پـیـش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته یا نه باید اذان را بگوید ولی اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته یا نه , گفتن اذان لازم نیست .



946- اگر در بین اذان یا اقامه پیش از آنكه قسمتی را بگوید شك كند كه قسمت پیش از آن را گفته یا نه , بـاید قسمتی را كه در گفتن آن شك كرده بگوید , ولی اگر در حال گفتن قسمتی از اذان یا اقامه شك كند كه آنچه پیش از آن است گفته یا نه , گفتن آن لازم نیست .



947- مـستحب است انسان در موقع اذان گفتن , رو به قبله بایستد و با وضو یا غسل باشد , و دستها را به گوش بگذارد و صدا را بلند نماید و بكشد و بین جمله های اذان كمی فاصله دهد و بین آنها حرف نزند.



948- مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد و آن را از اذان آهسته تر بگوید و جمله های آن را بـهـم نـچسباند , ولی به اندازه ای كه بین جمله های اذان فاصله می دهد بین جمله های اقامه فاصله ندهد.



949- مـسـتحب است بین اذان و اقامه یك قدم بر دارد , یا قدری بنشیند یا سجده كند یا ذكر بگوید یا دعا بـخـواند یا قدری ساكت باشد یا حرفی بزند یا دو ركعت نماز بخواند , ولی حرف زدن بین اذان و اقامه نماز صبح و نماز خواندن بین اذان و اقامه نماز مغرب مستحب نیست .



950- مستحب است كسی را كه برای گفتن اذان معین می كنند عادل و وقت شناس و صدایش بلند باشد و اذان را در جای بلند بگوید.